Prawidłowa praca mózgu, a tym samym całego ciała, oparta jest na harmonijnej współpracy między obiema półkulami. To właśnie asymetria w ich współdziałaniu oraz zaburzenie funkcjonowania lewej półkuli jest przyczyną tzw. paradoksów dysleksji – dziecko jest inteligentne, a mimo to ma problemy z nauką. Może mieć słuch absolutny, ale nie przeczyta nut.
Polecamy: Zasady pracy z dzieckiem dyslektycznym
Druga strona medalu
Dzięki wzmożonej aktywności prawej półkuli mózgowej można przejawiać wybitne uzdolnienia, mimo trudności z podstawowymi umiejętnościami typu pisanie czy liczenie w pamięci. Te same funkcje mózgu, które odpowiadając za problemy dyslektyków, mogą być źródłem wielu pozytywnych cech. Przykładowe z nich to:
- duża wrażliwość (tzw. inteligencja emocjonalna), ciekawość i intuicja,
- błyskotliwość, inteligencja, elokwentność,
- kreatywność, umiejętność przetwarzania doznań percepcji,
- polisensoryzm (wykorzystywanie wszystkich zmysłów w postrzeganiu).
Posiadanie zdolności wynikających z dobrej pracy prawej półkuli mózgowej (np. słuch muzyczny, zdolności plastyczne i twórcze) może być sporą pociechą dla dzieci z problemami w czytaniu i pisaniu. Zwłaszcza, że w przyszłości te pielęgnowane talenty (wsparte ćwiczeniami obu półkul) mają szansę zaowocować udaną karierą zawodową i być źródłem sukcesów i zadowolenia. Wielu dyslektyków wykazuje predyspozycje do wykonywania zawodów takich jak: aktorstwo, projektowanie, tworzenie muzyki, ponieważ odbiera świat sensorycznie i uczy się głównie manualnie i wizualnie.
Sławni dyslektycy:
- Leonardo da Vinci (malarz, ale i konstruktor),
- Hans Christian Andersen,
- Nelson Rockefeller,
- Aleksander Bell,
- Henry Ford,
- Winston Churchill,
- Albert Einstein (fizyk, który grał na skrzypcach),
- Walt Disney,
- Cher,
- Danny Glover,
- Whoopi Goldberg,
- Tom Cruise.
