Vaclav Havel (ur. 1936)
Czeski dramaturg i polityk. Jest autorem sztuk krytykujących totalitaryzm, np. Garden Party (1963). W latach siedemdziesiątych był czołowym przedstawicielem Karty 77 i członkiem innych ugrupowań walczących o przestrzeganie praw człowieka. Więziono go dwukrotnie jako dysydenta. W 1989 r. został przewodniczącym opozycyjnego Forum Demokratycznego. Od 1989 r. pełni stanowisko najpierw prezydenta Czechosłowacji, od 1 stycznia 1993 - Czech. Otrzymał Nagrodę Nobla w 1984 r.
Zobacz też: Najważniejsi twórcy literatury amerykańskiej
Bohumil Hrabal (1914-1997)
Pisarz, w nowatorskiej prozie nawiązujący do surrealizmu i groteski, ukazał obraz różnorodnych środowisk społecznych. Jest autorem zbiorów opowiadań Lekcja tańca dla zaawansowanych (1964), Taka piękna żałoba (1979), Skarby całego świata (1981), trylogii Wesele w domu (1987), opowieści Pociągi pod specjalnym nadzorem (1965).
Milan Kundera (ur. 1929)
Pisarz, autor powieści: Życie jest gdzie indziej (1979), Księga śmiechu i zapomnienia (1981), Nieznośna lekkość bytu (1981). W 1975 r. wyemigrował do Francji, został pozbawiony obywatelstwa czechosłowackiego, w 1981 r. przyjął obywatelstwo francuskie. Inne utwory: Żart (1967), Śmieszne miłości (1963), Walc pożegnalny (1979), dramat Klucze (1962), głośny esej Zachód porwany, czyli tragedia Europy Środkowej (1984).
Zobacz też: Najważniejsi twórcy literatury angielskiej
Jaroslav Seifert (1901 - 1986)
Poeta, w młodości związany z ruchem komunistycznym, w latach dwudziestych zbliżył się do awangardy poetyckiej, w okresie wojny podjął tematykę narodową. Później tworzył poezję refleksyjną o wymowie obrachunkowej. W 1984 r. otrzymał Nagrodę Nobla. Główne zbiory poetyckie: Slavik zpiva špatně (1921), Světlem oděda (1940), Kamenny most (1940), Maminka (1954), Koncert na ostrově (1956), Morovy sloup (1980). W Polsce ukazały się: Liryki (1961), Poezje wybrane.
Źródło: Wydawnictwo Printex
